نقد و بررسی تخصصی هدفون Beyerdynamic DT 231 PRO

مقدمه:

در حال حاضر در عصری زندگی می‌کنیم که هدفون به پر کاربردترین وسیله برای گوش دادن به موسیقی تبدیل شده است. به بیان دیگر، شیوه‌ گوش دادن افراد به موسیقی دستخوش تغییرات شده است و اپلیکیشن‌های استریم آنلاین موزیک، جایگزین سیستم‌های پخش فوق حرفه‌ای کاست، سی‌دی و … شده‌اند که نتیجه این تغییر، استفاده کمتر از اسپیکرها و روی آوردن اکثر افراد به استفاده از هدفون در محل کار و جابجایی‌های روزانه است. پس به نظر می‌رسد هدفون به یکی از همراهان همیشگی افراد تبدیل شده است. اما این همراه باید دارای چه ویژگی‌هایی باشد که بتوان از آن به عنوان یک هدفون ایده‌آل نام برد؟

در بررسی پیش رو قصد داریم یکی از محبوب‌ترین‌های کمپانی آلمانی بیرداینامیک یعنی مدل DT 231 Pro را مورد نقد و بررسی قرار دهیم. هدفون روی گوشی که در گروه رده پایین‌های این کمپانی جای می گیرد، اما این به معنای ارزش خرید پایین آن نیست و برعکس یکی از هدفون‌های محبوب دوست‌داران موسیقی است.

کمپانی Beyerdynamic به عنوان یکی از معروف‌ترین تولیدکنندگان هدفون‌های مانیتورینگ و های-اند، با تولید محصولات بسیار موفقی که طی سال های گذشته ارائه کرده است، شناخته می‌شود.

مدل‌های فوق‌العاده محبوبی چون DT 880 و DT 770 که جزء اولین گزینه‌های مهندسان صدا برای کنترل جزئیات هستند و دیدن این مدل‌ها در بزرگ‌ترین استودیوهای جهان تنها نوید یک موضوع را می دهند، با یک کمپانی بسیار بزرگ و حرفه‌ای سر و کار داریم!

به جرات می‌توان گفت در بازار رقابتی که از برندهای مختلف اشباع شده است، درخشیدن و تبدیل شدن به یک برند قابل اعتماد، امری است که شاید، به سال‌ها تلاش و تولید محصولات موفق احتیاج داشته باشد. با این تفاسیر شاید خیلی دور از ذهن باشد که انتظار داشته باشیم چنین تولیدکننده‌ای حتی مدل‌های رده پایین خود را با ویژگی‌های نامطلوب روانه بازار کند. در ادامه با بررسی دقیق ویژگی‌های DT 231 همراه باشید.

جعبه، ظاهر، راحتی

شاید بهتر بود بحث را با ویژگی‌های صوتی DT 231 شروع می‌کردیم. چرا که اختلاف قابل توجهی بین پارامترهای منتسب به صدای آن و المان های ظاهری این هدفون به چشم می خورد.

بسته‌بندی بسیار معمولی و به دور از هیجان اما با کیفیت این محصول، برای هدفونی در این محدوده قیمت کاملاً منطقی به نظر می‌رسد و نمی‌توان انتظار طراحی جذاب و چشمگیری را از آن داشت. تنها موردی که در داخل جعبه و در کنار فیش تبدیل به چشم می‌خورد دفترچه مربوط به مشخصات محصول است.

به دلیل حالت این هدفون، زمانی که DT 231 را بر روی سر قرار می دهید، پدهای پارچه ای نه چندان نرم و خوش ساخت آن روی گوش‌ها را احاطه می کنند که با توجه به ابعاد نامناسب بر روی قسمت‌های پایین‌تر از گوش نیز قرار می‌گیرند که بسیار زود باعث آزردگی کاربر می‌شوند. علاوه بر آن فشار بیش از حدی از جانب هدفون بر روی گوش‌ها احساس می‌شود که هنگام برداشتن هدفون از روی سر احساس بهتری خواهید داشت.

اما وزن بسیار سبک و قسمت‌های پلاستیکی نسبتاً با کیفیت که به نظر می‌رسد از دوام بالایی برخوردار باشند، نکات مثبت ظاهر DT 231 هستند. هر چند اگر هدبند نه چندان مطلوبی که بسیار زود باعث عرق کردن سر می‌شود و حس نامطلوبی به کاربر منتقل می کند را به لیست نکات منفی ظاهر این هدفون بیافزاییم، دیگر این ویژگی‌های مثبت چندان به چشم نمی‌آیند. شاید بتوان، تنها توجیه این گونه طراحی المان‌های ظاهری را، رویکرد Beyerdynamic در تولید محصولی با دوام بالا تلقی کرد. اما با کمی اغماض، می‌توان برای هدفونی در این محدوده قیمت، با ویژگی‌های صوتی مطلوب که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد، از این موارد چشم‌پوشی کنیم.

 

بررسی ویژگی‌های صوتی

صدایی جذاب و پر طنین، پرهیز از هر گونه اغراق در بازه‌های فرکانسی و تفکیک صدای بسیار منطقی، کاراکترهای تشکیل دهنده شخصیت صوتی این هدفون هستند. پس به نظر می‌رسد هیچ یک از نکات منفی که در طراحی ظاهری هدفون به آنها اشاره کردیم، جایی در این بخش ندارند و با یک محصول خوش صدا سر و کار داریم!

درایورهای ۳۰ میلیمتری، به لطف طراحی پشت بسته این هدفون، صدایی با بیس نرم و عمیق در فرکانس‌های پایین، میدرنجی فوق‌العاده گرم و دوست‌داشتنی در بازه هزار تا سه هزار هرتز و تربل بسیار ایده آل و مطلوب تولید می‌کند که علاوه بر تفکیک مناسب، این تفکیک باعث جدا یا کنده شدن قسمت خاصی از صدا در فرکانس‌های مختلف نشده و انسجام صداها به شکل بی‌نظیری حفظ شده است.

ایزولیشن، نشتی صدا

بحث را با بررسی ایزولیشن و نشتی صدا در DT 231 ادامه می‌دهیم. با وجود پشت بسته بودن این هدفون، می‌توان گفت نشتی صدای آن نسبتاً زیاد است و در مکان‌های ساکت، باعث مزاحمت برای اطرافیان می‌شود، اما در ولوم‌های متوسط و پایین مشکل خاصی در بحث نشت صدا وجود ندارد.

در مقابل، ایزولیشن خوب و ایده‌آل یکی از ویژگی‌های مثبت است که حتی در ولوم‌های پایین، صدای محیط خیلی سخت به داخل هدفون راه می‌یابد و کاربر می‌تواند به طور کامل بر روی موسیقی تمرکز کند، که دلیل آن پدهای پارچه‌ای DT 231 است که با وجود حالت روی گوش این هدفون، عملکرد مناسبی را در بحث ایزولیشن ایفا می‌کنند.

شدت صدا

برای خیلی از دوست‌داران و طرفداران هدفون، شدت صدا و حفظ تفکیک در ولوم‌های بسیار بالا، در تست و انتخاب یک هدفون بسیار حائز اهمیت است که با توجه به SPL آن که ۹۵ دسیبل است، با اکثر پخش‌کننده‌های صوتی عملکرد خوبی را از لحاظ شدت صدا از خود نشان می‌دهد. اما در ولوم‌های بالا، از دقت صداها کاسته می‌شود.

تفکیک و وضوح

در بررسی ویژگی‌های DT 231 در این بخش، ابتدا باید گفت که تفکیک و وضوح بیش از حد و غیر طبیعی که نتیجه افزایش و کاهش برخی فرکانس‌ها در نمودار بازه فرکانسی هدفون است که حتی برخی کمپانی‌های مطرح دنیا، برای دستیابی به حداکثر شفافیت صدا، حاضرند حتی کمی صدا را غیر طبیعی اما جذاب جلوه دهند، دیده نمى‌شود. می‌توان گفت که تفکیک و وضوح صدای DT 231 در قیاس با هدفون های مطرح دنیا، کاملاً طبیعی و نرمال و به دور از هرگونه اضافه کاری است که می‌توان ساعت‌ها از صدای آن لذت برد.

سانداستیج و ایمجینگ

تردیدی وجود ندارد که کاربران DT 231 از لحاظ سانداستیج و ایمجینگ، نمره بسیار خوبی را به این هدفون می‌دهند، چرا که هنگام گوش دادن به موسیقی با این هدفون، صداها کاملاً متمایز، قابل تشخیص و شنیدن هستند و محل قرارگیری آن‌ها چه از لحاظ Panning (چپ و راست بودن صداها) و چه از لحاظ جلو و عقب بودن (که مهندسان صدا توسط افکت‌هایی چون ریورب و … به طراحی آن می‌پردازند)، توسط کاربر به راحتی قابل لمس است. شاید ایرادی که بتوان در این بخش از DT 231 گرفت، استریو ایمیج آن است که در مقایسه با هدفون‌های رده بالا، کمی ضعیف‌تر به نظر می‌رسد که برای هدفونی در این بازه قیمتی، مسئله مهمی به شمار نمی‌آید.

بیس، میدرنج، تربل

در این قسمت نوبت به بررسی مهمترین ویژگی‌های صوتی DT 231 می‌رسد.

زمانی که می‌گوییم پاسخ فرکانسی هدفونی چون DT 231، بیست هرتز تا ۱۸ کیلوهرتز است، مفهوم آن این است که در قسمت فرکانس‌های پایین، در محدوده ۲۰ هرتز به بالا، صدای آن قابل شنیدن است و در مقابل، در فرکانس‌های بالا، آخرین نقطه‌ای که صدا شنیده می‌شود، در حدود ۱۸ کیلوهرتز است و در این فاصله محدوده‌های مهمی برای بررسی وجود دارند.

با حرکت از فرکانس ۲۰ هرتز بر روی نمودار پاسخ فرکانسی به سمت بالا به بررسی محدوده‌های مهم خواهیم پرداخت.

Sub Bass: این محدوده که کمتر از ۴۰ هرتز است، محل قرارگیری صداهایی چون کیک درام است که با توجه به حضور صداهای محدودی در این قسمت، DT 231 عملکرد بسیار خوبی را از خود نشان می‌دهد.

Bass: در این محدوده که بازه بین ۴۰ تا ۲۰۰۰ هرتز است، صداهایی مانند پایین‌ترین نت‌های گیتار بیس، گیتار و صدای خواننده مرد جای می‌گیرد و باید گفت صدای DT 231 در این محدوده به شکلی است که گویی، پاسخ فرکانسی آن در این محدوده دارای تقعر است و این صداها در محدوده ۱۰۰ هرتز که قسمت بم صدای خواننده در آنجا قرار دارد، عملکرد چشم‌گیری نداشته و دچار کاستی و عدم جذابیت است.

Midrange: محدوده‌ای بسیار مهم و تعیین‌کننده که گوش اکثر افراد به کوچک‌ترین جزئیات در این قسمت واکنش نشان می‌دهد و بازه بین ۵۰۰ تا ۳۰۰۰ هرتز را در بر می‌گیرد.

اگر بخواهیم در یک جمله، عملکرد DT 231 را در این محدوده توصیف کنیم باید بگوییم که صدای آن به شکلی است که با وجود پاسخ فرکانسی ایده‌آل، شنونده، کاهش چند دسیبلی نسبت به سایر قسمت‌ها، هر چند بسیار بسیار ناچیز را حس می‌کند که شاید حتی با چند دقیقه گوش دادن به صدای آن و عادت کردن گوش، بتوان به راحتی از آن چشم‌پوشی کرد. صداهایی چون وکال، پیانو و قسمت‌هایی از ساز درامز، در این محدوده جای دارند.

Treble: اگر می‌خواهید قدرت یک تولید‌کننده هدفون را بررسی کنید، اولین مورد برای بررسی، نحوه کنترل صداهای هدفون در محدوده تربل یعنی ۳۰۰۰ تا ۱۴۰۰۰ هرتز است. Beyerdynamic، حتی در مورد مدل رده پایین خود یعنی DT 231 به خوبی توانسته صداهای تند و تیزی که عدم کنترل مناسب هر یک از آنها منجر به خشن و غیر قابل تحمل شدن صدا می‌شوند را همچون هدفون‌های رده بالای خود، علاوه بر اینکه به خوبی کنترل کند، یک شخصیت بسیار دوشت داشتنی به صدای این قسمت بدهد.

از نظر ما نقطه قوت صدای DT 231 محدوده تربل به علت تولید صدایی فوق‌العاده کنترل شده و دقیق است.

 

نتیجه تست با Focusrite Saffire Pro 24

هر چند که امپدانس DT 231 تنها ۳۲ اهم است و به راحتی می‌توان با کارت صدای داخلی کامپیوتر آن را به خوبی درایو کرد، اما در این قسمت به ارائه نتایج استفاده‌ آن با کارت صدای فایروایر Focusrite Saffire Pro 24 می‌پردازیم.

برای انجام این مقایسه از آلبوم تمام الکترونیک Adventure از Madeon استفاده شده است.

DT 231 از لحاظ تفکیک و پاسخ فرکانسی در هریک از حالت‌ها، عملکرد نسبتاً مشابهی داشت که به نظر می‌رسد که به همراه این هدفون احتیاجی به استفاده از مبدل دیجیتال به آنالوگ (DAC) مجزا نیست. اما اگر خیلی دقیق به صدای این آلبوم در Saffire Pro گوش دهید، در خواهید یافت که ضعف ذکر شده در قسمت میدرنج، چیزی در حدود ۳۰ درصد، بهبود یافته که ممکن است دوست‌داران این هدفون را متقاعد به استفاده از دک یا کارت صدایی حتی بسیار بالاتر از Saffire Pro کند.

آثار مختلف موسیقی

برای سنجش سازگاری DT 231 با هریک از سبک‌های موسیقی، سعی شده است برخی آثار مطرح در هر یک از ژانرها را با فرمت FLAC مورد بررسی قرار دهیم.

آلبوم Adventure از Madeon در سبک الکترونیک: به نظر می رسد که این هدفون، برخلاف هدفون‌های دی‌جی و … که بیس و تربل فزاینده کاراکتر آنهاست و عملکرد راضی‌کننده‌ای در این سبک دارند، مناسب این سبک نیست و نمی‌تواند جزء سه گزینه برتر برای دوست‌داران این سبک باشد.

آلبوم جاده رویاها از سیروان خسروی در سبک پاپ راک: یکی از حرفه‌ای‌ترین آثار داخلی که از لحاظ تنظیم و میکس و مسترینگ در رده بسیار بالایی قرار می‌گیرد، آلبوم ذکر شده است. با گوش دادن به این آلبوم با DT 231 با کمی اغماض، متوجه سازگاری بی‌نظیر این هدفون با این سبک و عملکرد ایده‌آل آن در تمام فرکانس‌ها خواهید شد و به جرات می‌توانیم بگوییم DT 231 با ایمجینگ بی‌نظیر برای سبک پاپ تولید شده است.

آلبوم The Classic از Hans Zimmer: این آلبوم که شامل قطعات معروفی چون دزدان دریایی کاراییب و … ساخته هانس زیمر است، سانداستیج، ایمجینگ و استریوایمیج نه چندان مطلوب DT 231 را به نمایش می‌گذارد که منجر به خط خوردن نام DT 231 از لیست هدفون‌های محبوب دوست‌داران سبک ارکسترال و کلاسیک می‌شود. طبیعی است که این هدفون، نمی‌تواند عملکرد مطلوبی را در فیلم‌‌هایی که مملو از ساندترک‌های پویا و ارکسترال است، از خود نشان دهد.

آثار Brett Young در سبک آکوستیک، آنپلاگد: ماهیت آثار این آرتیست، ضبط زنده تمامی سازهای آکوستیک مانند گیتار، پیانو، کاخن، پرکاشن و … است که حجم و تعداد صداهای زیادی از این آثار انتظار نمی‌رود و احتیاج به ساند استیج و ایمجینگ فوق‌العاده برای گوش دادن به آنها نیست. با مقایسه‌ای که از این هدفون با مدل مانیتورینگ بسیار حرفه‌ای DT 770 شده است، بسیاری از جزئیات زیبا و دوست‌داشتنی چون صدای حرکت دستان نوازنده گیتار بر روی فرت‌های ساز، نویز آمپ گیتار و ارتعاش باقی مانده از لرزش سیم‌های پیانو، علیرغم نمایش خیره‌کننده در DT 770، به سختی در DT 231 قابل شنیدن بودند. بنابراین اگر علاقه‌مند به شنیدن این جزئیات جذاب، با بالاترین دقت در هدفون خود هستید، باید بگوییم DT 231، تنها در ولوم‌های بالا قادر به ارائه برخی از آنها به شکل نسبتاً متوسط است.

 

هدفون‌های حاضر در بازه قیمتی

در این بازه، هدفون‌های فراوانی برای رقابت با DT 231 وجود دارند که مهمترین آنها HD 202 از سنهایزر و K52 از AKG است که به طور مختصر به مقایسه آنها می‌پردازیم.

HD202 هدفون روی گوش بسیار خوش‌ساخت و راضی‌کننده‌ای است که از لحاظ راحتی در مکانی بسیار بالاتر از DT 231 جای می گیرد و صدایی فلت‌تر از آن دارد. اما از لحاظ لذت گوش دادن به موسیقی، با بیس کمتری در رده‌ای پایین‌تر جای می‌گیرد و در مجموع اگر به دنبال صدایی نرم و نسبتاً فلت در هدفونی بسیار راحت‌تر و خوش‌ساخت‌تر از DT 231 هستید و می‌خواهید ساعات طولانی از شنیدن صدایی بدون اغراق لذت ببرید، به نظر می‌رسد HD202 گزینه مناسب‌تری است.

به جرات، K52 راحت‌ترین هدفون از میان موارد نام برده است. پدهای چرمی نازک آن به بهترین شکل با احاطه اطراف گوش، هیچ مزاحمتی را برای کاربر ایجاد نمی‌کند. اما از لحاظ کیفیت ساخت، دقیقاً در جایگاهی بین DT 231 و HD202 قرار می‌گیرد و از نظر ویژگی‌های صوتی، صدایی بسیار معمولی اما به دور از اغراق ارائه می‌کند که هرگز در لیست برگزیده‌های آدیوفیل‌های مدرن جای نمی‌گیرد.

نتیجه‌گیری

در مجموع، DT 231 Pro، با طراحی پشت بسته و حالت قرارگیری روی گوش، کیفیت ساختی متوسط دارد که به دلیل طراحی نه چندان مطلوب پدهای پارچه‌ای و قسمت‌های پلاستیکی، از لحاظ راحتی نمی‌تواند اولین گزینه برای افرادی که خواهان گوش دادن طولانی‌مدت به موسیقی هستند، باشد. و در مقابل، با طراحی خوب درایورها و ایزولیشن مناسب، توانایی ارائه استریو ایمیج، تفکیک و وضوح در خور و قابل توجه به همراه بیس و تربل کنترل شده را دارد که برای دوست‌داران سبک‌های پاپ و الکترونیک می‌تواند اولین و بهترین انتخاب در این بازه قیمتی باشد.