مکینتاش! نامی که برای بسیاری از عاشقان کهنهکار و با تجربهی سیستمهای صوتی، مترادف است با آمپلیفایرهای لامپی شکوهمند. برندی که از حدود دههی ۵۰ میلادی، در آمریکا شروع به کار کرد و در طول سالهای اوجگیری تجهیزات صوتی خانگی، به یکی از معتبرترین نامهای این حوزه بدل شد و همچنان، به رغم رشد روزمرهی شرکتهای فعال در این عرصه، توانسته تا حد زیادی جایگاه افسانهای خود را حفظ نماید و با عرضهی هر محصول جدیدی، نگاهها را به سمت خود جلب کند.
در سالهای اخیر، این شرکت، در تلاش برای نفوذ به بازار هدفون، محصولاتی مانند هدفون پشتبستهی MHP1000 (که در حقیقت توسط بیرداینامیک ساخته شده بود) و آمپلیفایرهای هدفون MHA100 و MHA100 را به بازار عرضه کرد که به سه دلیل عمدهی رقابت تنگاتنگ با رقبای پر تعداد و درجه یک جدید، قیمت بالای محصولات و کیفیتی که شاید چندان در حد مبلغ درخواستی نبود، آنطور که باید و شاید با استقبال روبرو نشدند.
اما در هفتهی گذشته، McIntosh از یک مدل جدید رونمایی کرد که شاید این بار موفقتر از سایر محصولاتش باشد. یک دک / آمپلیفایر قابل حمل با نام MHA50.
در قلب MHA50 که حدود ۲۰۰ گرم وزن دارد، یک تراشهی دک ۳۲ بیتی قرار گرفته که توانایی پردازش فایلهای PCM تا سقف ۱۹۲ کیلوهرتز، DSD تا سقف DSD256 و DXD تا سقف DXD384 را داراست. البته از آنجا که مدل و شرکت سازندهی این تراشه مشخص نشده است، نمیتوان از سطح کیفی پردازش آن سخنی به میان آورد.
در بخش آمپلیفایر دستگاه نیز مکینتاش به ذکر مشخصاتی کلی و سطحی بسنده کرده است و تنها موارد ذکر شده، قدرت خروجی ۲۰۰ میلیواتی و توانایی درایو هدفونهای ۸ تا ۶۰۰ اهمی است که هیچ کمکی به درک تواناییهای آمپلیفایر نمیکند.
اما از این دو بخش که بگذریم، یکی از مواردی که MHA50 را به ابزاری جذاب و کاربردی بدل میکند، توانایی دریافت فایلهای موسیقی به صورت بیسیم، از طریق بلوتوث ۴.۱ و پشتیبانی از کدک aptX است که میتواند تجربهی بسیار با کیفیتی از شنیدن موسیقی به صورت بیسیم را پدید آورد.
MHA50، به یک باتری ۳۰۰۰ میلیآمپری مجهز شده است که طبق ادعای مکینتاش، در هنگام روشن بودن بلوتوث، تا سقف ۶ ساعت نگهداری شارژ فراهم میآورد که چندان رقم چشمگیری نیست.
اما از لحاظ طراحی ظاهری، این آمپ / دک، تقریباً هیچ چیزی کم ندارد. بدنهی ساخته شده از آلومینیوم سیاه رنگ و شیشهی دستگاه در کنار رنگ آبی بخش زیرین، کلیتی گیرا و چشمنواز ایجاد کرده است. صفحهی شیشهای دستگاه نیز، از یک کنترلر صدای لمسی برخوردار است. شاید تنها چیزی که چندان به مذاق طرفداران این برند خوش نیاید، شباهت کم دستگاه به شمایل یک دستگاه مکینتاشی باشد.
نکتهی منفی دیگر نیز وجود تنها یک پورت ۳.۵ میلیمتری غیر بالانس است که در روزگاری که حتی آمپلیفایرهای ارزانقیمتی مانند Fiio Q1 Mark II نیز حداقل یک خروجی بالانس دارند، کمی قدیمی و غیر کاربردی به نظر میآید.
MHA50، در ماه جاری میلادی، به همراه یک کیف چرمی، یک کابل لایتنینگ به USB-A برای دستگاههای مبتنی بر iOS، یک کابل USB micro-B به USB micro-B برای دستگاههای اندرویدی، یک کابل USB micro-B به USB-A برای استفاده با رایانههای شخصی و یک آداپتر دیواری عرضه خواهد شد.
اما تنها یک مساله باقی میماند و آن هم قیمت است. قیمتی که مکینتاش برای MHA50 در نظر گرفته است، ۷۰۰ دلار است. رقمی که با توجه به روال قیمتگذاری این شرکت چندان تعجب برانگیز نیست، اما با توجه به محصولات سایر شرکتها، کمی ناخوشایند است. در حقیقت، تعداد دک / آمپلیفایرهای قابل حملی که قیمتی اینچنینی دارند، به تعداد انگشتان دست هم نیست و شامل محصولاتی مانند سونی PHA-3، Aurender Flow و … میگردد. امری که رقابت را برای مکینتاش بسیار سخت میکند و شانس موفقیت آن را کم.