اگر شروع به تحقیق و جستجو در مورد هدفون‌های آدیوفایل کنید یا وارد یکی از تالار‌های گفتگوی این حوزه شوید، یکی از اولین نام‌هایی که به چشمتان خواهد خورد، Sennheiser HD600 است. HD600 را می‌توان یکی از مشهورترین و مهم‌ترین هدفون‌های تاریخ دانست؛ هدفونی که بسیاری معتقدند مقوله هدفون را از ابزاری جدی برای شنیدن کوتاه‌مدت موسیقی یا استفاده در استودیو، به جایگزینی مناسب برای اسپیکر و وسیله‌ای جذاب برای موسیقی‌دوستان سخت‌گیر تبدیل کرد.
در سال ۱۹۹۳، سنهایزر از هدفونی پشت باز با نام HD580 رونمایی کرد که پایه‌ای بود برای یک سری جامع و بسیار باکیفیت از هدفون‌های پشت باز. پیش از آن، عملکرد فنی هدفون‌های داینامیک فاصله زیادی با هدفون‌های الکترواستاتیک داشت و جزئیات صوتی ارائه‌شده توسط آنها، قابل رقابت با هدفون‌های مذکور نبود. اما ورود HD580 به بازار و عملکرد بی‌رقیب آن، علاقه‌مندان به هدفون که در آن زمان تعداد کمی نیز داشتند را متحیر کرد. دو سال بعد و در سال ۱۹۹۵، سنهایزر به مناسبت پنجاه سالگی خود، هدفونی با تولید محدود به ۴۰۰۰ عدد با نام HD580 Jubilee را به بازار عرضه کرد که نسخه‌ای ارتقاءیافته از HD580 بود؛ اما طولی نکشید که تمامی ۴۰۰۰ نمونه تولیدشده از این هدفون به فروش رسید و درخواست افزایش تیراژ آن توسط طرفداران سنهایزر را به دنبال داشت. به جای تولید تعداد بیشتر از HD580 Jubilee، سنهایزر تصمیم گرفت تا این هدفون را با کمی تغییرات فنی و ظاهری، به‌صورت انبوه به بازار عرضه کند. این تصمیم، در سال ۱۹۹۷، تولد HD600 را رقم زد. پرچمدار و بهترین هدفون سنهایزر در آن زمان که قیمتی در حدود ۴۵۰ دلار داشت.
اکنون با آنکه حدود ۲۵ سال از رونمایی HD600 گذشته است، اما این هدفون و هم‌خانوادگانش هنوز در فهرست بهترین هدفون‌های دنیا جای دارند و همواره به‌عنوان یک گزینه بسیار باارزش به آدیوفایل‌ها و افرادی که قصد خرید یک ستاپ هدفون خانگی را دارند پیشنهاد می‌شوند.
اما چه چیزی باعث شده است که HD600 و سایر هدفون‌های سری ۶ سنهایزر به این حد از محبوبیت برسند؟
جواب این سوال شاید در این بررسی نهفته باشد.
بسته‌بندی
هدفونی که در اختیار من قرار دارد، نسخه جدید HD600 است که از برخی جهات، با نسخه اولیه آن تفاوت دارد. یکی از این تفاوت‌ها، بسته‌بندی هدفون است.
نسخه جدید HD600 در یک جعبه مقوایی کوچک و بسیار ساده، مانند محصولات ارزان‌تر سنهایزر عرضه می‌شود که با باز کردن آن، با هدفون، کابل، یک دفترچه راهنمای نسبتاً قطور و یک تبدیل جک ۳.۵ به ۶.۳ میلی‌متری مواجه خواهید شد. هیچ‌گونه وسیله نگهداری مانند کیف یا کیس همراه با این هدفون عرضه نمی‌شود؛ این در حالیست که نسخه‌های اولیه HD600 همراه با یک هارد کیس مستحکم عرضه می‌شدند که به‌خوبی از هدفون محافظت می‌کرد.
در کل، بسته‌بندی HD600 را می‌توان یکی از ساده‌ترین بسته‌بندی‌ها در میان هدفون‌های این رده قیمتی دانست. پیشنهاد می‌کنیم اگر قصد خرید این هدفون را دارید، یک کیس نیز برای آن تهیه کنید.
طراحی، کیفیت ساخت و راحتی
نسخه‌های قدیمی‌تر HD600، بدنه‌ای به رنگ سرمه‌ای با طرحی مانند بافت رگه‌ای مرمر داشتند که به نظر بسیاری، آن را هدفونی قدیمی و ازمدافتاده جلوه می‌داد. سنهایزر حدود سه الی چهار سال پیش، خط تولید HD600 را در کنار دیگر هدفون‌های سری ۶، از کشور ایرلند به رومانی منتقل کرد و طی این انتقال، تغییراتی مثبت و مشهود نیز بر طراحی ظاهری آن اعمال کرد. نسخه جدید HD600 بدنه‌ای به رنگ خاکستری تیره دارد که ظاهری مدرن و امروزی به آن بخشیده است.
در کل، HD600 را می‌توان هدفونی با ظاهر بسیار ساده و عاری از آلایش دانست که در عین حال، با دیدن آن، به‌سرعت آن را تشخیص خواهید داد.
بدنه HD600 هم در نسخه قدیمی و هم در نسخه جدید، تماماً از پلاستیک ساخته شده است و تنها بخش داخلی هدبند و بخش توری‌مانند بیرونی ایرکاپ آن فلزی است. این امر ممکن است در لحظه اولی که HD600 را در دست می‌گیرید، کمی ناامیدتان کند؛ اما باید گفت که پلاستیک به‌کاررفته در ساخت بدنه این محصول بسیار مستحکم و منعطف است و علاوه بر این، باعث کاهش وزن هدفون نیز شده است؛ به‌طوری که HD600 را می‌توان با وزن حدود ۲۸۰ گرم، یکی از سبک‌ترین هدفون‌های خانگی میان‌رده در دنیا دانست. اگر بخواهیم بسیار ریزبین باشیم، شاید بتوان کیفیت ساخت نسخه جدید این هدفون را کمی پایین‌تر از نسخه قبلی آن دانست. ضخامت بخش پلاستیکی هدبند، در مدل جدید کمی کمتر شده است و در هدفون من و برخی دیگر از نمونه‌ها، قسمت بالایی ایرکاپ، با دوشاخه اتصال هدبند به ایرکاپ برخورد می‌کند و باعث خط افتادن آن می‌شود. اما این مشکل، ظاهراً در تولیدات جدیدتر این هدفون، برطرف شده است. مکانیزم تنظیم سایز هدبند در HD600 بسیار منعطف، اما کمی سفت است و نیاز به اعمال نیرویی زیاد برای تنظیم دارد. اما مزیت این امر این است که در صورت تنظیم صحیح، هدبند تا زمان تنظیم دوباره در همان موقعیت باقی می‌ماند و اندازه آن به‌طور ناخواسته تغییر نمی‌کند.
کابل این هدفون نسبتاً نازک است و انعطاف قابل قبولی دارد؛ اما روکش لاستیکی ساده کابل، ظاهری ارزان‌قیمت به آن بخشیده است و آن را در میان کابل‌های هدفون نه‌چندان بادوام قرار می‌دهد. به‌شخصه، طی حدود هفت سال گذشته، دو نمونه HD600، یکی از نسخه اولیه و دیگری از نوع جدید در اختیار داشته‌ام. طی این مدت، از آنها به‌صورت مداوم استفاده کرده‌ام و کابل هیچ‌یک از آنها دچار مشکل نشد. اما قابل تصور است که در صورت استفاده نادرست، این کابل می‌تواند دچار قطعی شود.
اما جذاب‌ترین ویژگی ساختاری HD600 و در کل، هدفون‌های سری ۶ سنهایزر، امکان جداسازی تمامی قطعات آنها، بدون نیاز به هیچ‌گونه ابزار است. به لطف این ویژگی، در صورتی که هر یک از قطعات هدفون دچار مشکل شود، می‌توانید آن را تنها با استفاده از دستان خود، از هدفون جدا کرده و آن را تعمیر کنید یا با نمونه‌ای نو جایگزین کنید. چنین قابلیتی از HD600 هدفونی ساخته است که می‌توان از آن تا دهه‌ها استفاده کرد و در صورتی که هر یک از قطعات آن نیز خراب شود، به‌راحتی آن را جایگزین کرد. این امر همچنین امکان تمیز کردن عمقی و کامل هدفون را نیز به کاربر می‌دهد.
با گذاشتن HD600 بر روی سر خود، وزن بسیار سبک، ایرپد‌ها و پد هدبند نرم و تقسیم وزن بی‌نقص آن باعث می‌شود فشاری به هیچ نقطه از سر و گوش شما وارد نشود و بتوانید به‌آسانی تا ساعت‌ها به استفاده از آن ادامه دهید. هدبند هدفون من، از پدینگ ضخیم و چهار-قسمتی مختص HD600 برخوردار است؛ اما ظاهراً سنهایزر در تولیدات اخیر خود، این پدینگ را با نمونه دو-قسمتی به‌کاررفته در HD650 جایگزین کرده است و زین پس، تمامی هدفون‌های سری ۶ خود را با همین پد هدبند عرضه می‌کند. اما یک نکته در مورد راحتی این هدفون وجود دارد و آن هم فشار گیره‌ای (کلمپ فورس) بالای آن به سر است. البته که این امر برای من آزاردهنده نیست و با وجود آن نیز می‌توانم به‌آسانی به‌صورت طولانی‌مدت از هدفون استفاده کنم. این فشار زیاد باعث ایستایی بسیار خوب هدفون بر روی سر می‌شود؛ اما ممکن است برای برخی از افراد باعث درد در قسمت اطراف گوش شود. بسیاری از صاحبان این هدفون، با اعمال فشار بر روی بخش فلزی هدبند آن، آن را کمی رو به بیرون خم می‌کنند تا این فشار کاهش یابد؛ اما این کار، کاهش ایستایی هدفون بر روی سر و تغییر عملکرد هدفون در محدوده فرکانسی بیس، خصوصاً در صورت کهنه بودن ایرپد‌ها را در پی دارد. نکته دیگری که در مورد این هدفون و سایر هدفون‌های سری ۶ و ۸ سنهایزر وجود دارد، تغییر شکل و کهنه شدن زودهنگام ایرپد‌های آنهاست؛ به‌طوری که اگر به‌صورت مداوم از هدفون خود استفاده کنید، هر ۹ ماه تا یک سال نیاز به تعویض پد‌های آن با نمونه نو را خواهید داشت. حتی شرکت سنهایزر نیز در توضیحات ایرپد این هدفون‌ها در سایت خود، آنها را annual replacement earpads یا ایرپد‌های با تعویض سالانه نامیده است! همچنین استفاده از هر ایرپدی به‌جز ایرپد‌های اوریجینال سنهایزر، حتی نمونه‌های بسیار باکیفیت و گران‌قیمت افترمارکت، تأثیری محسوس و منفی بر عملکرد صوتی هدفون می‌گذارد. این امر، خصوصاً در کشور ما به دلیل دسترسی محدود به لوازم یدکی هدفون، می‌تواند امری هزینه‌بر و کلافه‌کننده و در کل نقطه ضعفی قابل توجه برای این هدفون محسوب شود. کم کردن فشار گیره‌ای هدفون با استفاده از روشی که قبل‌تر گفته شد، می‌تواند طول عمر ایرپد‌ها را کمی افزایش دهد؛ اما در این صورت نیز احتمالاً با گذشت کمی بیش از یک سال، نیاز به ایرپد‌هایی نو خواهید داشت.
عملکرد صوتی
عملکرد صوتی HD600 را می‌توان بزرگ‌ترین نقطه قوت آن دانست. دقت بسیار بالا و ماهیت صوتی بسیار طبیعی این هدفون، آن را به گزینه‌ای بی‌رقیب در رده قیمتی خود و شاید حتی در میان هدفون‌هایی بسیار گران‌تر تبدیل کرده است.
اما نکته‌ای مهم در مورد HD600 وجود دارد و آن هم اینکه عملکرد صوتی این هدفون، وابستگی زیادی به سورس و امپلیفایر مورد استفاده دارد؛ به‌طوری که با اتصال آن به یک پخش‌کننده با قدرت خروجی پایین، افت کیفی و تغییر ماهیت صوتی آن را به‌خوبی متوجه خواهید شد و با اتصال آن به یک امپلیفایر قدرتمند، ارتقای کیفی محسوسی را شاهد خواهید بود.
اما بهترین عملکرد صوتی HD600 زمانی است که آن را به یک امپلیفایر لامپی باکیفیت متصل می‌کنید. ترکیب ماهیت صوتی منحصربه‌فرد و گرم امپ لامپی با مؤلفه‌های ویژه این هدفون، تجربه شنیداری را رقم می‌زند که حتی با بسیاری از هدفون‌ها و ستاپ‌های بسیار گران‌قیمت‌تر نیز قابل دستیابی نیست.
من در زمان نگارش این بررسی، تنها یک ستاپ رومیزی، متشکل از دک Schiit Modi Multibit و امپلیفایر میان‌رده Schiit Jotunheim، یک دک/امپ بلوتوث Shanling UP2 و تلفن همراه خود را در اختیار داشتم و به امپلیفایر لامپی دسترسی نداشتم. به همین دلیل، فقط تجربه‌ام از HD600 با استفاده از این دستگاه‌ها را بازگو خواهم کرد و عملکرد هدفون هنگام اتصال آن به هر یک از آنها را نیز مورد مقایسه و بررسی قرار می‌دهم.
در ادامه، عملکرد صوتی هدفون در هر محدوده فرکانس صوتی و مؤلفه‌های کیفی مختلف را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
بیس
عملکرد HD600 در محدوده بیس بسیار ملایم و نرم، نسبتاً دقیق و همراه با رول-آفی آرام از محدوده هشتاد هرتز به پایین است. کوبش بیس در این هدفون بسیار کافیست؛ اما به نسبت هدفون‌های جدیدتر ضعیف‌تر است و ممکن است برای افرادی که به بیس قوی هدفون‌های پشت بسته عادت کرده‌اند، کمی ضعیف باشد. اما کنترل بسیار خوب HD600 در این محدوده و همین مقدار کوبش منطقی و بدون اغراق، باعث می‌شود تا عملکردی بسیار شفاف و طبیعی در پخش موسیقی‌های خلوت‌تر و آکوستیک داشته باشد.
با اتصال HD600 به یک خروجی هدفون متوسط مانند آنچه در Shanling UP2 تعبیه شده است، کنترل هدفون در این محدوده دچار افتی بسیار محسوس می‌شود و شیب رول-آف بیس نیز تند‌تر می‌شود؛ اما کوبش بیس و اغراق در میدبیس در مقایسه با خروجی بالانس Schiit Jotunheim افزایش پیدا می‌کند. این امر باعث کمی تداخل بیس با اصوات موجود در محدوده فرکانسی میدرنج می‌شود و کیفیت صوتی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. البته شاید این پدیده بخشی از ماهیت صوتی UP2 باشد. هنگامی که HD600 را به یک خروجی ضعیف مانند خروجی هدفون یک تلفن همراه اندرویدی متصل می‌کنیم، با افت بیشتری در کنترل آن در محدوده بیس مواجه می‌شویم و شدت کوبش بیس نیز کاهش پیدا می‌کند.
اتصال HD600 به یک خروجی قدرتمند مانند خروجی بالانس Schiit Jotunheim، باعث افزایش دقت هدفون در محدوده بیس و عملکرد کنترل‌شده‌تر آن در این محدوده می‌شود. همچنین عمق بیس نیز در این شرایط افزایشی محسوس پیدا می‌کند. بسیاری از صاحبان HD600 از عمق بیس آن شکایت دارند؛ در حالی که به‌شخصه معتقدم اگر هدفون خود را به یک امپلیفایر با خروجی قابل قبول متصل کنند، این مشکل نه به طور کامل، اما تا حد زیادی رفع می‌شود.
میدرنج
میدرنج در HD600 به‌طرزی واقع‌گرایانه و بسیار غنی بازتولید می‌شود. در واقع، برخی معتقدند که این هدفون در کنار HD650، طبیعی‌ترین عملکرد در این محدوده را در میان تمامی هدفون‌ها دارند و فقط یک یا دو هدفون با قیمت‌هایی بسیار بالا می‌توانند این محدوده را بهتر بازتولید کنند. عملکرد بسیار طبیعی HD600 در این محدوده، باعث حصول یک ویژگی مثبت دیگر نیز شده است؛ تونالیتی و تیمبر بی‌نقص. صدای وکال، آلات موسیقی مانند گیتار آکوستیک و در واقع تقریباً تمامی اجزای موسیقی، در طبیعی‌ترین حالت ممکن و به‌نحوی بسیار باورپذیر پخش می‌شوند و می‌توان HD600 را از این حیث، یک هدفون معیار (رفرنس) خواند. همین امر نیز HD600 را به هدفونی بسیار ایده‌آل برای پروسه میکس بدل می‌کند. با این هدفون می‌توانید شکل و رنگ حقیقی تمامی صداهای موسیقی خود را درک کنید و به‌خوبی آنها را انتخاب و تنظیم کنید.
با اتصال HD600 به یک خروجی هدفون با قدرت متوسط مانند UP2، عملکرد هدفون در محدوده آپر-مید با اغراق بیشتری همراه می‌شود که می‌تواند در برخی موسیقی‌ها، کیفیتی جیغ‌مانند به صدا ببخشد. این اغراق با اتصال هدفون به جک ۳٫۵ میلی‌متری تلفن‌های هوشمند اندرویدی، به قوت خود باقی می‌ماند. اما در صورت اتصال HD600 به یک امپ هدفون قدرتمند مانند Jotunheim، عملکرد آن در این محدوده با اغراق کمتری همراه می‌شود و در عین حال، تیمبر آن نیز کمی بهبود پیدا می‌کند. اگر پخش طبیعی و بدون اغراق صدا، خصوصاً در میدرنج برای شما بیش از هر چیزی اولویت دارد، HD600 می‌تواند این کار را به بهترین نحو انجام دهد.
تربل
عملکرد HD600 و برادر کوچکتر آن، HD650 در محدوده فرکانسی تربل، همواره امری بحث‌برانگیز بوده است. بسیاری معتقدند که این دو هدفون، بخش تربل را با اغماض و ملایمتی بیش‌ازحد بازتولید می‌کنند؛ به‌گونه‌ای که انگار یک پرده بر روی منبع حقیقی صوت انداخته باشید. این نظر در دوره‌ای به‌حدی محبوب شد که باعث اختراع عبارت Sennheiser Veil و استفاده وسیع از آن شد. اما امروزه با شنیدن صدای HD600 و HD650 به این نتیجه می‌رسیم که این ادعا چندان حقیقت نداشته است. البته این امر نیز محتمل است که سنهایزر به‌مرور زمان و در تولیدات جدیدتر خود، این دو هدفون را بهینه‌سازی کرده و عملکرد آنها در تربل را بهبود داده است. به‌شخصه، قدیمی‌ترین هدفون این سری که از آن استفاده کرده‌ام، یک HD650 تولیدشده در سال ۲۰۱۵ بوده است که ادعای Sennheiser Veil به هیچ وجه در مورد آن صدق نمی‌کرد. البته که حتی هدفون مذکور نیز با توجه به سابقه طولانی تولید آن، از تولیدات بسیار جدید این هدفون محسوب می‌شود. اما سناریوی محتمل‌تر این است که هدفون‌های تولیدشده در آن زمان، همگی عملکردی اغراق‌شده در محدوده تربل داشتند و افراد با شنیدن HD600 و HD650، از تفاوت عملکرد و رویکرد آنها در بخش تربل با سایر هدفون‌های موجود در بازار، شوکه می‌شدند..
اما به اعتقاد من و بسیاری از افراد دیگر، HD600 اصوات موجود در محدوده تربل را به‌نحوی بسیار صحیح و بدون اغراق، همراه با تنها کمی ملایمت پخش می‌کند. رویکرد خاص HD600 در پخش تربل، استفاده طولانی‌مدت از این هدفون را آسان می‌سازد و باعث می‌شود کاربر هنگام استفاده از آن، در صورت شنیدن موسیقی در حجم‌هایی ایمن، دچار خستگی گوش نشود.
با اتصال HD600 به یک سورس ضعیف مانند تلفن‌های هوشمند، عملکرد آن در این بخش با ملایمت بیشتری همراه می‌شود و به همین دلیل نیز صدا حالتی کمی کدر به خود می‌گیرد. اما تفاوت عملکرد هدفون در این بخش با اتصال به یک سورس ضعیف در مقایسه با یک امپلیفایر قدرتمند، به حدی شدید نیست که بدون دقت و تمرکز کامل، متوجه آن شوید.
عملکرد فنی (ایمیجینگ، سانداستیج، داینامیک و جزئیات صوتی)
اصوات در HD600 همواره به‌گونه‌ای بازتولید می‌شوند که انگار فاصله بسیار کمی با شما دارند؛ بسیاری این تجربه را به نشستن در ردیف اول تماشاچیان یک کنسرت تشبیه می‌کنند که به نظر من نیز تشبیه صحیحی است. این رویکرد خاص در بازتولید صدا، در کمتر هدفونی به این شدت قابل تجربه است و یکی دیگر از دلایلی است که این هدفون هنوز طرفداران بسیاری دارد.
ایمیجینگ در HD600 دقت مناسبی دارد و می‌توان با استفاده از آن، تا حد زیادی موقعیت اصوات را در موسیقی یا بازی متوجه شد. اما در این بخش، عملکرد HD600 استثنایی نیست و گزینه‌هایی در محدوده قیمتی آن وجود دارد که می‌توانند دقت بالاتری را در این بخش ارائه کنند. هرچند که با اتصال این هدفون به یک امپلیفایر قدرتمند، ترجیحاً یک امپ لامپی OTL، شاهد ارتقای محسوس عملکرد آن در این زمینه خواهید بود.
سانداستیج HD600 نیز بخشی دیگر است که با اتصال این هدفون به یک امپلیفایر لامپی، می‌توانید آن را ارتقاء دهید. اما در کل، این هدفون سانداستیجی کوچک اما بسیار طبیعی دارد و یکی از معدود هدفون‌هایی است که استیج آن از یک بخش جلویی نیز برخوردار است. روشی که بدن ما موسیقی را از هدفون دریافت می‌کند، نسبت به شنیدن موسیقی با اسپیکر تفاوت بسیاری دارد. با شنیدن موسیقی از طریق اسپیکر، میدان صدا در روبروی ما قرار دارد و علاوه بر این، امواج صوت با تمام بدن ما برخورد می‌کنند. اما با استفاده از هدفون، صدا تنها از دو طرف چپ و راست و تنها به گوش ما وارد می‌شود. به همین دلیل نیز، هدفون‌ها توانایی خوبی در به نمایش گذاشتن صدا در روبروی شنونده ندارند. در برخی از هدفون‌ها، سانداستیج با حفره‌ای در قسمت وسطی همراه است که تجربه شنیداری را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. برخی از هدفون‌ها نیز می‌توانند این امر را تا حدی جبران کنند و کمی حس وجود منبع صوتی در روبرو را به شنونده القا کنند. HD600 را می‌توان یکی از این هدفون‌ها دانست.
در بخش داینامیک و اسلَم، HD600 عملکرد خوبی را به نمایش می‌گذارد و به‌خوبی از پس بازتولید فراز و نشیب‌های موجود در یک موسیقی بر می‌آید. در این بخش، HD600 رقبای محدودی در میان مدل‌های میان‌رده دارد و Beyerdynamic DT1990 Pro را می‌توان یکی از معدود هدفون‌هایی دانست که داینامیکی قوی‌تر از آن دارد.
بازتولید جزئیات صوتی در HD600 با اکثر هدفون‌ها تفاوت دارد. میزان جزئیات صوتی که این هدفون توانایی تولید آن را دارد، بسیار خوب است و می‌توان اکثر صداهای بسیار کم‌حجم و ایرادات موسیقی را به وسیله آن شنید؛ اما این جزئیات به‌گونه‌ای تهاجمی بازتولید نمی‌شوند و با ملایمت خاصی به گوش می‌رسند. به همین دلیل، برای درک تمامی جزئیات صوتی بازتولیدشده توسط این هدفون، باید کمی با آن وقت صرف کنید و به عملکرد صوتی آن عادت کنید.
مقایسه با رقبا
عملکرد صوتی HD600 در رده قیمتی خود تقریباً بی‌رقیب است؛ اما این هدفون رقبایی دارد که در بعضی مؤلفه‌ها، عملکرد بهتری را نسبت به آن به نمایش می‌گذارند. برخی از هدفون‌های موجود در رده قیمتی HD600 نیز در کنار عملکردی قابل رقابت با این هدفون، ماهیت صوتی متفاوتی دارند و می‌توانند برای برخی از افراد، گزینه بهتری باشند.
در ادامه، به مقایسه HD600 با چندی از رقبای آن خواهیم پرداخت.
Sennheiser HD 650
HD650 شباهت بسیاری به HD600 دارد و به‌نوعی، برادر کوچک این هدفون محسوب می‌شود. تنها تفاوت این دو مدل، به چند تفاوت جزئی در ماهیت و عملکرد صوتی آنها خلاصه می‌شود. مهم‌ترین این تفاوت‌ها، شدت و اغراق بیشتر HD650 در بازتولید محدوده فرکانسی مید بیس و پخش محدوده دو کیلوهرتز با شدت کمتر است. همین عوامل، HD650 را به هدفونی با ماهیت صوتی گرم‌تر و تیره‌تر تبدیل کرده است که شنیدن موسیقی با آن می‌تواند بسیار لذت‌بخش باشد. اما اگر به دنبال صدایی روشن و شفاف هستید و یا از هدفون خود برای تولید و میکس موسیقی نیز استفاده می‌کنید، HD600 انتخاب بهتری برای شما خواهد بود.
در بخش سانداستیج و ایمیجینگ، با وجود اینکه تفاوت این دو هدفون بسیار ناچیز است، اما HD650 سانداستیجی کمی وسیع‌تر و ایمیجینگی کمی ضعیف‌تر از HD600 دارد.
Beyerdynamic DT 880
بیرداینامیک DT880 را می‌توان در بسیاری از جهات، نقطه مقابل HD600 دانست. ماهیت صوتی DT880 بسیار سرد است و برخی آن را یکی از خنثی‌ترین هدفون‌های دنیا می‌دانند. اما به اعتقاد من، DT880 به دلیل عملکرد همراه با عقب‌نشینی در محدوده میدرنج، توانایی کمتری در بازتولید باورپذیر و غنی صدای آلات موسیقی و در کل موسیقی نسبت به HD600 دارد. تربل در این هدفون با شدتی بسیار بیشتر از HD600 بازتولید می‌شود و میدرنج آن نیز با عقب‌نشینی محسوسی همراه است و همانطور که گفته شد، می‌تواند در برخی شرایط، ماهیت صوتی نحیفی را پدید آورد. اما عمق بیس در DT880 بیشتر از HD600 است و در عین کوبش شدیدتر، سرعت و دقت بیشتری نیز دارد. سانداستیج نیز در DT880 با وجود وسعت متوسط، کمی از HD600 وسیع‌تر است. در بخش ایمیجینگ نیز هر دو هدفون عملکردی بسیار نزدیک به یکدیگر دارند. DT880 اولین بار در اواسط دهه هشتاد میلادی به بازار عرضه شد و با وجود تغییراتی که طی این سال‌ها در آن رخ داده است، می‌توان گفت که ماهیت صوتی روشن آن هنوز کمی شبیه به سایر هدفون‌های تولیدشده در آن دوره است. این هدفون در کنار دیگر محصول مشهور بیرداینامیک، DT990، از هدفون‌های مرسوم در زمان معرفی HD600 بودند و همین ماهیت صوتی روشن آنها را می‌توان دلیلی دانست بر واکنش منفی افراد نسبت به تربل HD600.
بدنه DT880 تقریباً تماماً از فلز ساخته شده است و مستحکم‌تر از HD600 به نظر می‌رسد. اما تجربه استفاده بلندمدت افراد از هر دو هدفون بسیار مشابه است و هر دو، دوام و استحکامی تقریباً یکسان دارند.
در کل، Beyerdynamic DT880 جز در عملکرد خود در محدوده بیس، در هیچ نسخه خود برتری مشهودی نسبت به HD600 ندارد و در برخی جهات، عملکرد ضعیف‌تری از آن نیز دارد. اما اگر به صدایی بسیار روشن علاقه دارید و عمق بیس برای شما اهمیت ویژه‌ای دارد، DT880 برای شما گزینه‌ای مناسب خواهد بود.
Beyerdynamic DT 1990 Pro
عملکرد DT1990 Pro از لحاظ فنی در برخی از جهات برتری محسوسی نسبت به HD600 دارد. برای مثال، این هدفون را می‌توان یکی از پویا‌ترین هدفون‌های دنیا دانست. همچنین عملکرد DT1990 در لایه‌بندی اصوات، نمایش جزئیات صوتی، سانداستیج، ایمیجینگ و بازتولید بیس نیز تحسین‌برانگیز است. این هدفون یکی از معدود هدفون‌های پشت باز داینامیک میان رده‌ای است که می‌تواند پایین‌ترین فرکانس‌های ساب بیس را نیز به آسانی و با دقتی بالا بازتولید کند. اما عملکرد HD600 در بخش میدرنج کمی از DT1990 بهتر است و همچنین، صدای آلات موسیقی نیز در آن با رنگی حقیقی‌تر و باورپذیر‌تر بازتولید می‌شود.
نکته جذاب دیگر در مورد DT1990 Pro این است که همراه با این هدفون، دو جفت ایرپد مختلف عرضه می‌شود و می‌توانید با نصب هر کدام از آنها بر روی هدفون خود، ماهیت صوتی متفاوتی را تجربه کنید. با نصب ایرپد‌های Balanced، این هدفون به هدفونی بسیار دلچسب، همراه با بیسی قوی و عمیق تبدیل می‌شود که شنیدن سبک‌هایی از موسیقی مانند EDM با آن بسیار لذت‌بخش خواهد بود. اما هنگامی که ایرپد‌های Analytical را بر روی DT1990 نصب کنید، این هدفون ماهیت صوتی بسیار دقیق و خنثی، همراه با بیسی بسیار سریع و عمیق دارد که برای تمامی سبک‌های موسیقی مناسب است و می‌توان از آن در مصارف میکس و مسترینگ نیز استفاده کرد.
اما DT1990 Pro نیز خالی از ضعف نیست؛ منحنی فرکانسی این هدفون، یک قله بزرگ در محدوده هشت کیلوهرتز دارد که برخی از اوقات، باعث تیز شدن صدای هدفون می‌شود. این مشکل در موسیقی‌های با ضبط و مسترینگ ضعیف نمودی بیشتر پیدا می‌کند و در برخی از اوقات، می‌تواند برای کاربر کاملاً دردناک و آزاردهنده شود. اما اگر به صدای روشن هدفون‌های بیرداینامیک عادت داشته باشید، می‌توانید با این مشکل نیز کنار بیایید.
کیفیت ساخت DT1990 بر HD600 برتری دارد؛ اما وزن آن در حدود ۱۰۰ گرم بیشتر است و همین مقدار نیز باعث شده است که این هدفون، در استفاده‌های طولانی‌مدت راحتی پایین‌تری نسبت به HD600 داشته باشد.
اگر به هدفونی با بیس بسیار عمیق و نسبتاً قوی، همراه با ماهیت صوتی روشن و بسیار شفاف علاقه دارید، DT1990 Pro یکی از بهترین گزینه‌ها برای شماست. اما اگر به تربل حساس هستید، به هدفونی بسیار سبک‌وزن و در عین حال باکیفیت نیاز دارید و یا تونالیتی واقعی و غنی هدفون برای شما اهمیت ویژه‌ای دارد، HD600 گزینه بهتری برای شما خواهد بود.
جمع‌بندی
در نهایت، Sennheiser HD600 را می‌توان هنوز هم کم‌نقص‌تربن هدفون پشت باز میان رده موجود در بازار دانست. هویت بسیار منعطف این هدفون باعث شده است که بتوان از آن برای گوش دادن به تمامی سبک‌های موسیقی استفاده کرد و حتی به میکس و مسترینگ پروژه‌های صوتی نیز پرداخت. این ویژگی، حتی در محصولات موجود در رده‌های قیمتی بسیار بالاتر نیز به‌سختی یافت می‌شود.
دوام و تعمیرپذیری بی‌رقیب HD600، طول عمر آن را تا دهه‌ها تضمین می‌کنند و وزن سبک آن نیز استفاده از آن تا چندین ساعت در روز را ممکن می‌سازد.
با وجود اینکه ماهیت و عملکرد صوتی این هدفون تأثیر زیادی از امپلیفایر و سورسی که به آن متصل است می‌پذیرد، اما حتی با اتصال آن به سورس‌هایی متوسط نیز می‌توانید تجربه صوتی بسیار خوب، همراه با حجم صدای قابل قبول از آن دریافت کنید.
تنها نقص HD600 را می‌توان عملکرد ضعیف آن در پخش فرکانس‌های ساب بیس دانست؛ هرچند که این مشکل تنها در برخی از سبک‌های موسیقی مشهود است.
اگر به بازه وسیعی از سبک‌های موسیقی گوش می‌دهید، تونالیتی دقیق و واقعی هدفون برای شما اهمیت ویژه‌ای دارد، وزن زیاد هدفون‌های گران‌قیمت مدرن برای شما آزاردهنده است، قصد خرید هدفون‌های پرچمدار شیک و امروزی را ندارید، موزیسین هستید و آهنگسازی می‌کنید و تنها یک هدفون برای چندین سال آینده خود می‌خواهید، HD600 هدفونی ایده‌آل برای شماست!
اما اگر به هدفونی با بیس قوی یا تربلی بسیار روشن علاقه دارید، وسعت سانداستیج برای شما اهمیتی ویژه دارد، دوست دارید هدفونتان ظاهری کمی پر زرق‌وبرق داشته باشد و یا تنها به سبک‌هایی مانند هیپ‌هاپ و EDM گوش می‌کنید، بهتر است به سراغ هدفونی دیگر بروید.
۳ نظرات
خیلی کامل و عالی بود
واقعا این هدفون بی نقصه
عالی بوووووود… خیلی سپاسگزارم و امیدوارم مورد استفاده بیشتر علاقه مندان قرار بگیرد…
خیلی توضیح جامع و کاملی بود
محشره این هدفون، فقط بنظرم طرح سنگ مرمری که نسل قدیمیش داشت قشنگ تر بود