نقد و بررسی تخصصی هدفون HIFIMAN Edition X V2

”عملکرد فوق‌العاده، حساسیت فوق‌العاده، تجربۀ فوق‌العاده“
این سه عبارتی است که HIFIMAN در توصیف Edition X به کار می‌برد و باید بگویم که از نظر من این توصیف از حقیقت دور نیست. اولین باری که Edition X به بازار عرضه شد، تصور بسیاری از منتقدان یک مدل ارزان‌قیمت‌تر و با کیفیت ساخت پایین‌تر از بهترین مدل ارائه شدۀ کمپانی در آن زمان، یعنی HE1000 بود و حتی یکی از معروف‌ترین بررسی کنندگان هدفون این مدل را ” HE1000 فقرا“ نامید (که البته با توجه به قیمت ۱۸۰۰ یورویی آن در زمان عرضه به بازار شما باید فقیر ثروتمندی باشید). ولی باید گفت که Edition X اگرچه شباهت‌های زیادی به برادر بزرگتر خود دارد، اما تفاوت‌های معنا داری نیز دارد و امضای صدای خاص خود را دارد. از زمان ارائه این هدفون در سال ۲۰۱۵ به بازار، کمپانی دو بار اقدام به به‌روز رسانی این محصول کرده است. ابتدا Edition X V2 در سال ۲۰۱۶ به بازار عرضه شد که تنها تغییرات اندکی در زمینه کیفیت ساخت داشت و بعد از آن، در تابستان ۲۰۱۸، Hifiman این مدل را با Ananda جایگزین کرد که از نظر تکنیکی و صدا کاملاً مشابه نمونه‌های قدیمی‌تر است، ولی از هدبند متفاوتی استفاده می‌کند و قیمت آن نیز کاهش چشمگیری پیدا کرده و قابلیت رقابت بیشتری در بازار پیدا کرده است. خوب بهتر است که به سراغ هدفون برویم و ببینیم به ازای ۱۴۰۰ یورو (قیمت Edition X V2 در زمان نوشتن این مطلب) چه چیزی دریافت می‌کنیم.

۱. بسته‌بندی:
تقریباً همانند تمام مدل‌های دیگر Hifiman، این مدل هم داخل یک جعبه محکم بزرگ و شکیل قرار گرفته و تنها چیزهایی که در داخل جعبه وجود دارد خود هدفون و دو کابل همراه آن است. یک کابل یک و نیم متری با اتصال ۳٫۵ میلیمتری برای پلیرهای قابل حمل و یک کابل ۳ متری با اتصال یک چهارم اینچی برای اتصال به آمپلی‌فایرهای روی میزی. کابل‌ها کیفیت نسبتاً مناسبی دارند، ولی رنگ کابل‌ها هیچ قرابتی با رنگ هدفون ندارد و انتخاب این رنگ کمی کج‌سلیقگی از طرف کمپانی است.

۲. طراحی، کیفیت ساخت و راحتی:
اگر بتوان ایرادی به Edition X گرفت آن ایراد بدون شک کیفیت مواد به کار رفته در این هدفون است. برای هدفونی در این بازۀ قیمتی دیدن این حجم از پلاستیک کمی ناامید کننده به نظر می‌رسد. هر چند باید اشاره کرد که اگر چه استفاده از پلاستیک، از کیفیت ساخت این هدفون کم کرده است، اما به سبک‌تر شدن و در نتیجه راحتی این هدفون کمک کرده است. طراحی هدبند هم کمی عجیب به نظر میرسد و در واقع به قول یکی از دوستان این هدفون برای “کله گنده ها” طراحی شده و برای کسانی که سر چندان بزرگی ندارند هدفون حتی در کوچکترین درجۀ تنظیم هدبند هم به نوعی بزرگ است. وزن این هدفون ۳۹۹ گرم است و با توجه به سایز و اندازه آن وزن بسیار مناسبی است و یکی از راحت‌ترین هدفون‌هایی است که در بازار موجود است و می‌توان برای ساعتها از آن لذت برد. Hifiman اگرچه یکی از خوشنام‌ترین و بهترین تولیدکنندگان هدفون‌های های-اند در بازار است، اما وقتی که صحبت کیفیت ساخت به میان می‌آید، باید با سلام و صلوات به سراغ آن رفت و مشکلات کوچک در کیفیت ساخت محصولات این کمپانی چیز چندان دور از ذهنی نیست. اما خوشبختانه خدمات بخش پشتیبانی شرکت بسیار خوب است و می‌تواند خریدار را راضی کند.

۳. کیفیت صدا:
کسب جایزۀ بهترین هدفون سال ۲۰۱۶ در استرالیا، انتخاب شدن به عنوان یکی از بهترین هدفون‌های سال ۲۰۱۶ از سوی مجلۀ CNET تنها نمونه کوچکی از سیل تمجیدهایی است که روانه این هدفون شده است. پاسخ فرکانسی این هدفون مانند برادر بزرگترش بسیار طبیعی و تا حدود زیادی مسطح است که صدایی بسیار طبیعی به این هدفون می‌بخشد. بیس مانند دیگر هدفونهای پلینرمگنتیک بسیار پررنگ و خوب است و پاسخگویی این هدفون بسیار سریع و پرقدرت است. کیفیت فرکانس‌های میانی بسیار دلپذیر و گوش‌نواز است. به عنوان مثال این هدفون یکی از بهترین اجراها را در گوش کردن به قطعاتی مانند Turn Me Upside Down از .Sara K و یا You Are My Thrill از Joni Mitchell ارائه می‌کند. فرکانس‌های بالایی اگرچه به شفافیت برادر بزرگتر یعنی HE1000 نیستند، اما کماکان یکی از بهترین‌ها در هدفون‌های ارائه شده توسط این کمپانی هستند. عملکرد کلی این هدفون بسیار یکدست و خوب است و مشکل بتوان هدفونی در این بازۀ قیمتی پیدا کرد که چنین عملکرد یکدست و دلپذیری در تقریباً تمام سبک‌های موسیقی داشته باشد.

۴. مقایسه:
برای درک بهتر عملکرد Edition X، این هدفون را در کنار سه تا از بهترین هدفون‌های ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ یورویی یعنی آدیزیLCD-2، سنهایزر HD 800 و فوکال Clear قرار داده و از سه سیستم جداگانه برای این تست مقایسه‌ای استفاده کردم. ابتدا هر سه هدفون را مستقیماً به پلیر Fiio X5 iii متصل کردم و اولین قطعه‌ای که گوش نمودم آهنگ Royals از Lorde خوانندۀ نیوزلندی است. در این قسمت بدون شک بهترین عملکرد متعلق به Edition X است که بیس بسیار عمیق و چند لایه در این قطعه را به خوبی را بازتولید می‌کند. Focal صدایی شفاف‌تر دارد و بیس تا حدی عمیق‌تر است اما فاقد بسط و حجم ارائه‌شده توسط Edition X است. LCD-2 و HD 800 به وضوح نیاز به توان بیشتری دارند. LCD-2 نیاز به تمام قدرت FiiO دارد تا بتواند صدایی به اندازۀ کافی بلند تولید کند که این بالا بردن صدا باعث می‌شود صدا تا حدودی آسیب ببیند. HD 800 در این مقایسه همانطور که انتظار می‌رفت حرفی برای گفتن نداشت و Fiio به وضوح توان این را نداشت که صدای مناسبی از این هیولای بدقلق بگیرد. اما وقتی که هر چهار هدفون را به آمپلی‌فایر Schiit Jotunheim متصل می‌کنیم داستان تا حدودی متفاوت می‌شود. LCD-2 به وضوع عملکرد بهتری پیدا می‌کند و Edition X را در کیفیت بیس تا حدودی پشت سر می‌گذارد. بیس در Audeze عمیق‌تر و قویتر است ولی عملکرد کلی Hifiman متوازن‌تر است. Focal کماکان عملکرد بهتری در فرکانس‌های بالایی و تا حدودی وکال دارد و بیس هم بهبود پیدا می‌کند، ولی کیفیت پلینرمگنتیک‌ها در بیس کماکان بهتر است. HD 800 عملکرد بسیار بهتری پیدا می‌کند، ولی کماکان صدایی نازک‌تر نسبت به همۀ رقبا دارد. بیس در HD 800 بسیار عمیق و دقیق است، اما فاقد ضربه و حجم کافی برای چنین قطعاتی است. قدم بعدی اتصال هدفون‌ها به آمپلی‌فایر Sennheiser HDVD 800 است و همانطور که انتظار می‌رفت عملکرد HD 800 جهش چشمگیری پیدا کرده و طوری عمل می‌کند که صدای بقیۀ هدفون‌ها تا حدودی گنگ و فاقد شفافیت به نظر می‌رسد. بیس HD 800 بسیار عمیق‌تر، دقیق‌تر و سریع‌تر از بقیۀ هدفون‌هاست و اگر چه امضای صدا کماکان آنالیتیکال است، ولی بسیار بسیار لذت‌بخش نیز هست. LCD-2 در بیس عملکرد بسیار بسیار خوبی دارد و اگرچه فاقد عمق HD 800 است اما قدرت و حجم مناسبی دارد که عملکرد کلی‌اش را بسیار لذت‌بخش می‌کند. Edition X کماکان عملکرد بسیار خوبی دارد، ولی به سختی می‌تواند با رقبای قلدرش مقابله کند. فوکال نیز مانند Edition X اگرچه کماکان بسیار عالی است، اما از نظر امضای صدا در جایی بین Audeze و Sennheiser می‌ایستد.
قطعۀ بعدی یک قطعۀ کلاسیک از یوهانس برامس (Johannes Brahms) به نام Brahms: Symphony No. 3 In F, Op. 90 – 1. Allegro con brio – Un poco sostenuto است. در این قطعه با اتصال مستقیم به Fiio بهترین عملکرد متعلق به Focal Clear و بعد از آن به Edition X است. تفکیک صدا و شفافیت در فوکال با فاصله بهتر از دیگر رقباست و ایمیجینگ بسیار دقیق است و صدای سازها با تفکیک بسیار خوبی به گوش می‌رسند. عملکرد HD 800 در این قطعه به نسبت قطعه‌ی قبل بهتر بود، ولی باز هم صدا فاقد قدرت کافی بود و در بالاترین ولوم هم صدا توان کافی نداشت. LCD-2 هم در این قطعه با فاصله در قعر جدول قرار گرفت. Editon X عملکرد بسیار خوبی داشت، ولی عملکرد فوق العاده Focal در فرکانس‌های بالا و ایمیجینگ بسیار خوب آن، موجب می‌شود که به راحتی هر سه رقیب را پشت سر بگذارد. وقتی که Schiit Jotunheim را وارد بازی می‌کنیم ترتیب عملکرد چندان تغییر نمی‌کند. Focal کماکان عملکرد بهتری دارد و Edition X کماکان بسیار خوب است. HD 800 عملکرد بسیار بهتری پیدا می‌کند ولی کماکان به Focal نمی‌رسد و Audeze کماکان عملکرد ضعیف‌تری نسبت به رقبا دارد. اما با اتصال به HDVD 800، همانطور که انتظار می‌رفت، HD 800 با فاصله از بقیه بهتر است. Focal کماکان بسیار خوب است. Audeze و Hifiman کماکان از دو رقیب اروپایی خود عملکرد ضعیف‌تری دارند و فاقد شفافیت کافی برای این قطعه هستند.

قطعۀ بعدی Colour to the Moon از Allan Taylor ترانه‌سرا و گیتاریست بریتانیایی است. باز هم مثل قبل وقتی که هدفون‌ها را مستقیماً به Fiio متصل می‌کنیم بهترین عملکرد متعلق به Focal و Hifiman است و بسته به اینکه صدایی گرمتر یا شفافتر بخواهید، می‌توانید بین این دو هدفون یکی را انتخاب کنید. LCD-2 و HD 800 هم طبق روال گذشته نیاز به قدرت بیشتری دارند تا بتوانند به عملکرد مناسبی برسند. با اتصال به Schiit Jotunheim رقابت شدیدتر می‌شود و به غیر از HD 800 که کماکان به وضوح نیازمند قدرت بیشتری است، بقیه بسته به اینکه چه نوع امضای صدایی را می‌پسندید عملکرد خوبی دارند. صدای Focal بسیار زلال و لذت‌بخش است, صدای Audeze بسیار گرم و موزیکال است و Edition X جایی در بین این دو ایستاده و عملکرد بسیار خوبی دارد. با اتصال به HDVD 800 هم بسیار سخت است که یکی از این هدفون‌ها را به عنوان برندۀ نهایی انتخاب کرد. سنهایزر و فوکال صدای چند لایه‌تر و شفاف‌تری دارند و Audeze و Hifiman صدایی به مراتب گرم‌تر و موزیکال‌تر.
آخرین قطعه‌ای که امتحان کردم، قطعۀ ”بلیط یک طرفه“ از سوگند بود. ”بلیط یک طرفه“ مانند اکثر قطعات پاپ زیرزمینی ایرانی در یک استودیوی خانگی تولید شده است و طبیعتاً نمی‌توان انتظار کیفیت ضبط و میکس چندان بالایی داشت. با اتصال مستقیم به Fiio عملکرد Edition X با فاصله بهتر از بقیه است و انتخاب بین Focal و Audeze دشوار است. Focal به علت دقیق‌تر بودن در جزئیات مشکلات کیفیت ضبط را به راحتی منعکس می‌کند و باعث می‌شود که تجربۀ چندان دلپذیری نداشته باشید. Audeze بسیار بخشنده‌تر است و بیس قوی‌تر باعث می‌شود که گوش کردن به این قطعه دلپذیرتر باشد، اما کماکان مشکل کمبود قدرت پخش‌کننده باعث می‌شود که صدای چندان بلندی نداشته باشید. HD 800 هم کماکان بدترین انتخاب ممکن بدون امپلی‌فایر مناسب است. با اتصال Schiit Jotunheim تغییر مهم در کیفیت Audeze و Focal است. LCD-2 و Edition X بهترین عملکرد را در این بخش دارند و Focal بخش بیشتری از مشکلات کیفی را منعکس می‌کند که باعث می‌شود عملکرد کلی آن در این آهنگ کمی بدتر از قبل شود و Sennheiser هم تا حدودی مانند Focal است. با وارد شدن HDVD 800 عملکرد LCD-2 باز هم بهتر می‌شود و شاید بتوان گفت که کمی بهتر و گرمتر از Edition X (که کماکان بسیار لذت‌بخش است) عمل می‌کند. Focal با فاصله در جای سوم قرار میگیرد و HD 800 مطابق انتظار گوش دادن به این آهنگ را به نوعی به عذاب الیم تبدیل می‌کند.

جمع‌بندی مقایسه:
Focal Clear یکی از بهترین هدفون‌های عرضه شده در سال‌های اخیر است و کمترین هدفونی در این بازۀ قیمتی می‌تواند چنین تلفیق خوبی از عملکرد، کیفیت ساخت، زیبایی و راحتی به شما عرضه کند. در مقایسه با Edition X می‌توان گفت که Hifiman بیس بیشتری دارد و در فرکانس‌های میانی و وکال صدایی گرمتر دارد، ولی Clear صدایی بسیار زلال و شفاف، با ساوند استیج بهتری تولید می‌کند. در زمینۀ کیفیت ساخت و لوازم جانبی اما Focal Clear هیچ حرفی برای هیچ کدام از رقبا باقی نگذاشته و با فاصله بهترین هدفون در این بازۀ قیمتی است.
سنهایزر HD 800 در صورتی که به موسیقی خوب ضبط شده گوش می‌کنید و پلیر و DAC و آمپلی‌فایر مناسبی دارید که بتواند بهترین عملکردش را از آن بگیرد، به وضوح در کلاس بالاتری قرار دارد و تقریباً در هر زمینه‌ای بهتر (و گاهاً بسیار بهتر) از Edition X عمل می‌کند، اما بزرگترین مزیت Edition X این است که میتواند به سادگی به بهترین عملکردش برسد و نیازی به یک مجموعۀ گرانقیمت و خاص ندارد تا بتواند یک صدای خوب تولید کند. اگر صدایی گرمتر و موزیکال‌تر را می‌پسندید و میخواهید فارغ از نگرانی در مورد کیفیت ضبط و میکس از هر نوع موسیقی لذت ببرید، بدون شک Edition X انتخاب بهتری برای شما خواهد بود.
در مورد Audeze به طور کلی می‌توان گفت که LCD-2 صدایی گرمتر و بیس بهتری نسبت به Edition X تولید می‌کند، اما احتیاج به یک آمپلی‌فایر قدرتمند دارد و با توجه به وزن بسیار زیاد آن اگر بیش از یک ساعت به موسیقی گوش می‌کنید، احتیاج به یک گردن بسیار قوی برای تحمل این غول Audeze دارید. در مقابل، Edition X، با هر نوع پلیری، به‌راحتی می‌تواند صدایی بسیار خوب و یکدست‌تر تولید کند و می‌توانید با آن ساعتها با آرامش از موسیقی مورد علاقه‌تان لذت ببرید، بدون آنکه بعد از آن برای فیزیوتراپی گردن رهسپار بیمارستان شوید. عملکرد کلی Edition X در ژانرهای موسیقی که الزاماً احتیاج به بیس قدرتمندی ندارند، متوازن‌تر و بهتر از LCD-2 است.

جمع‌بندی نهایی
اگر توانایی پرداخت بیشتر برای یک سیستم مناسب دارید، شاید بتوانید هدفون‌های بهتری بسته به نوع صدایی که می‌پسندید در بازار پیدا کنید که در یک بخش مشخص و یا یک سبک مشخص موسیقی عملکرد بهتری داشته باشند. اما اگر می‌خواهید یک هدفون بسیار خوب و با صدایی در بالاترین سطح داشته باشید که بتوانید آن را به هر نوع وسیله‌ای وصل کنید و از تمام ژانرهای موسیقی لذت ببرید، بدون شک Edition X یکی از بهترین‌ها برای این منظور است و تجربۀ گوش کردن به آن می‌تواند بسیار بسیار لذت‌بخش باشد. در آخر برای مدت کوتاهی این هدفون را در کنار HE1000 V2 مقایسه کردم و باید گفت که برادر بزرگتر تقریباً از هر نظر هدفون بهتری است، اما اگر به موسیقی پاپ ایرانی با کیفیت ضبط نه چندان مناسب گوش می‌کنید، تجربۀ Edition X می‌تواند بسیار لذت‌بخش‌تر باشد.

امتیاز نهایی من:
کیفیت ساخت، بسته‌بندی و ملزومات: ۶٫۵ از ۱۰
کیفیت صدا: ۸٫۵ از ۱۰
ارزش کلی: ۸ از ۱۰